İsmet Doğan

İlk dönem işlerinde tarih, kültür, gelenek kavramları ile özellikle batılılaşma-modernleşme projesinin dayatmış olduğu ve temellük ettiği şiddetin/travmanın etkilerine odaklanan sanatçı, kolaj, montaj, grafiti ve hazır nesne gibi dadaist yöntemler kullanır. 2000’li yıllarda sanat tarihine referanslar ve sinematografik materyal değişimleri ile özellikle sömürgecilik konusunu eleştirel biçimde ele alır. Doğan film karelerine kendi imgesini yerleştirmek suretiyle farklı karakterlerle bir özdeşlik-kimlik kurarak Batı görsel kültürünün temellük ettiği temsili sistemler üzerine bir yorum getirir. Aynalar, 1990’lı yıllardan itibaren sanatçı için temel bir çalışma materyali haline gelmiş, yarı mat veya saydam aynalar ile iç ve dış bükey aynalar içinde izleyici yansır, çoğalır, kendi bedeniyle bir yabancı olarak karşılaşır ve sanat yapıtının bir parçası olarak işlev görür. Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nden 1983 yılında mezun olduktan sonra Fransız Hükümeti bursuyla Paris’e gitmiş, 1990’larda Türkiye’ye dönmüş olan sanatçı hala İstanbul’da yaşamakta ve üretmektedir.